Öncelikle ve daima felsefe.
Sonra sanat.
Ama hüzünle.
Işığın ve renklerin dünyasından hareketle. duyuların ve duyguların.
Ne ki eninde sonunda kavramlara, kuram'a, akl'ın o sevimsiz melekutuna.
diyor yazarımız.
çok güzel anlatıyor sanatın ve dahi sanatçının yaşamla içiçeliğini. Ve demiş ki "sanat yoktur sanatçı vardır". Al götür bu cümleyi istediğin yere. Gombrich'i karıştırasım geldi tekrardan, Sanat'ın Öyküsünü. Hatta baştan sona ezberleme şevki.
Kitapla beslenme diye bir tabir vardırya..doğrudur. Evet kitapla besleniyorum. Doyuyormuyum? Kısa süreli anlık. Doydukça acıkıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder